Πάνω από μια λίμνη πέρασα, σαν αστραπή, κι ακροπατώντας τάραξα τα νερά. Κι άφησα το μέσα μου ελεύθερογια ν' αφουγκραστεί την Σύγκληση-Σύγκλειση-Σύγκλυση-Σύγκλιση.Διακρίνω στους τέσσερις ορίζοντες τον ανείπωτο τρόμο του Πραγματικούτο Ανυπόφορο του Πραγματικού.Ο κόσμος δεν θα τελειώσει με έναν λυγμό αλλά με έναν Κρότο, πανταχόθεν,από τα Τέσσερα Σημεία.Συν-Κροτώ, συγκροτώ.Συγκροτώ νου. Συγκροτώ βλέμμα και ακοή.Συγκροτώ ψυχή.Ψηλαφώ... Continue Reading →