Χάνουμε την κιβωτό

Με τα όσα ξέρουμε μέχρι στιγμής, ο πλανήτης μας είναι μια κιβωτός. Μια ωραία, μια πανέμορφη κιβωτός στο Αρχιπέλαγος των Άστρων, αλλά και ένα σκληρό -και στοργικό μαζί- μητριαρχικό ίδρυμα. Υπάρχουν αποδείξεις ότι η κιβωτός έχει βυθιστεί αρκετές φορές στα πάθη της. Ανασύροντας όστρακα απ’ τον βυθό των θαλασσών, ο Ποσειδώνας τα σκορπάει στις κορυφές των βουνών, για να κατανοούν, όσοι έχουν μάτια και βλέπουν, το Επερχόμενο.

Είμαστε σπουδαίοι, εξαιρετικά σπουδαίοι, εμείς οι σύγχρονοι άνθρωποι. Ίσως και να προλάβουμε το Επερχόμενο, βυθίζοντας μονάχοι μας την κιβωτό. Μιαν άλλη κιβωτός αναφέρεται ως όχημα διαφυγής στο Μύθο, ωστόσο υπό άλλες συνθήκες. Πού ναυπηγείται άραγε, αν ναυπηγείται την σήμερον, το διασωστικό μέσο; Κάτι γράφεται για τη Σελήνη, αλλά είναι η Σελήνη μέσο ή μόνο ως προορισμός μπορεί να ιδωθεί;

Πόσοι, πόσα από τα είδη, και πώς μπορούν να διαφύγουν και να διασωθούν σε έναν εχθρικό πλανήτη; Μάλλον μας κούρασε το πλανητικό ίδρυμα «Γαία» ή, για την ακρίβεια, το κουράσαμε εμείς πολύ. Το συλήσαμε, το βεβηλώσαμε, το κάναμε αβίωτο, στενάχωρο και απεχθές. Εξαναγκασμένη οδός, λοιπόν, η αποϊδρυματοποίηση, με ορίζοντα το κενό.

Ζούμε στιγμές παράνοιας, καθώς αναγγέλλεται από μια μικρή χερσόνησο του πλανήτη το σχέδιο βύθισης της κιβωτού του κόσμου μας, τη στιγμή που συντελείται το ναυάγιο μιας κάποιας Συμφωνίας για κάποιο Κλίμα. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω! Σε μία κίνηση απόγνωσης, παράφρονος απελπισίας, οι αυτόκλητοι θεματοφύλακες του ιδρύματος διατάσσουν το άνοιγμα των θυρών αυτού. Αποϊδρυματοποίηση· το κύκνειο άσμα τού πολιτισμένου κόσμου. Ελεύθερη πτώση για όλους, κι όποιος αντέξει· όποιος καταφέρει να κάνει κτήμα του τις κινητικές ιδιότητες της Σελήνης. Ίσως και να σωθούν περισσότεροι τρελοί παρά γνωστικοί.

Αλίμονο σε εκείνους που πίστεψαν στα λόγια των αυτόκλητων θεματοφυλάκων. Το Επερχόμενο ούτε προλαμβάνεται, ούτε εμποδίζεται. Καθώς βυθίζεται η κιβωτός, θα προλάβουν άραγε κάποιοι να στήσουν εκείνη, την άλλη κιβωτό που θα επιπλεύσει; Θα προλάβουν ή θα τους προλάβει ο κατακλυσμός; Έχουμε δει τόσα πολλά στα έσχατα της κυριαρχίας τού κράτους των ανθρώπων, που δεν αποκλείεται ακόμα και το σαμποτάζ στην κιβωτό του επόμενου Νώε.